Անցիր էստաֆետը։
Նորմալ և նույնիսկ էական է օգնություն խնդրելը, եթե ձեր ուղեկիցը չի կարող ազատվել իրեն: Գնումների, խնամքի, մաքրության, ճաշ պատրաստելու, հեռախոսազանգերի միջև… այնպիսի տպավորություն է, որ դուք չեք վերահսկում:
Խուճապի մի մատնվեք, փոխարենը օգնության ձեռք խնդրեք ձեր մորը, քրոջը կամ ընկերոջը: Բայց զգույշ եղեք, կարևոր է, որ այս մարդը դրական լինի և հարգի ձեր ընտրությունը, հատկապես կրծքով կերակրելու հարցում:
Ընտրեք մեկին, ով լավ գիտի ձեր տունը, որպեսզի ստիպված չլինի ամեն ինչ պատմել նրան և ով իրեն հարմարավետ զգա այնտեղ:
Ի վերջո, օգնության ձեռք մեկնելու համար խուսափեք ընտանիքի անդամներից, որոնց հետ լարվածություն կա… հաստատ ժամանակ չէ լուծելու հին ընտանեկան վեճերը:
Ոչ շատ այցելություններ:
Գայթակղությունը մեծ է հրավիրել ընկերներին և ընտանիքին թեքվել օրորոցի վրա՝ տեսնելու, թե որքան հիանալի է ձեր փոքրիկ հրեշտակը: Բայց կարևոր է, որ մի քանի շաբաթվա ընթացքում հոլան դնել այցելությունների վրա։
Փաստորեն, դուք մտնում եք մի շրջան, որը հոգեբաններն անվանում են «բնադրում»: Սա շատ միանվագ հեռացում է, որը թույլ է տալիս վերականգնել ձեր ուժերը և կառուցել հայտնի եռյակը «հայրիկ, մայրիկ, երեխա»: Արտաքին աշխարհից կտրվելու հնարավորություն չկա, այլ պարզապես սկզբում սահմանափակել այցելությունները օրական մեկով:
Որոշ նախազգուշական միջոցներ մի՛ արթնացրեք ձեր երեխային, որպեսզի ցույց տաք քեռի Էռնեստին, ով անցնում է այնտեղով, մի՛ փոխանցիր այն թեւից թեւ, խուսափեք ավելորդ աղմուկից և խնդրեք, որ մարդիկ իրենց ներկայությամբ չծխեն: |
Ոչինչ չի խանգարում ձեզ գնալ ընկերների հետ, քանի դեռ հետևում եք այս նույն կանոններին: Փոքրիկը կարող է դուրս գալ մայրությունից վերադառնալուց հետո: Դա նույնիսկ կարևոր է, նա պետք է մի քիչ մաքուր օդ ընդունի, եթե ջերմաստիճանը ծայրահեղ չէ: Մյուս կողմից՝ նրան մեկ ամսականից շուտ ճանապարհորդության տանելու մասին խոսք լինել չի կարող։
Հաջողությամբ տուն վերադառնալը նշանակում է գիտակցել, որ դուք չեք կարող ամեն ինչ անել առավելագույնը: Մայր դառնալը պահանջում է ժամանակի նոր ընկալում. այն այլևս միայն քոնը չէ: Բայց նաև ձեր փոքրիկին: