Ես չեմ պատկերացնում կյանքն առանց ճանապարհորդության, ավելի ճիշտ՝ առանց պարբերական տեղաշարժի մի վայրից մյուսը։ Ճանապարհորդելը նախկինում շատ հեշտ էր. միայն ցանկանալը բավական էր: Երեխայի գալուստով ամեն ինչ շատ ավելի բարդացավ, հատկապես «լոգիստիկայի» տեսակետից։ Այժմ յուրաքանչյուր ուղևորություն՝ որդիով կամ առանց տղայի, գրեթե ռազմական գործողություն է։ Եթե անգամ նա տանը մնա, պետք է առանց մոր կազմակերպել իր կյանքն ու առօրյան ու ամեն օր հեռակա հսկել նրան։ Բայց, չնայած նոր դժվարություններին, աշխարհով մեկ շարժվելու ցանկությունը չի վերացել, և մենք շարժվում ենք: Վերջերս խոհարարական հետազոտությունները դարձել են իմ ճանապարհորդությունների կարևոր մասը՝ նոր ապրանքներ, նոր ուտեստներ, տեղական շուկաներ և այլն…
2021-03-03