ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Ես ապրում եմ, բայց ինչպիսի՞ն է դա ինձ համար: Ի՞նչն է կյանքը արժեքավոր դարձնում: Միայն ես ինքս կարող եմ դա զգալ՝ այս վայրում, այս ընտանիքում, այս մարմնով, այս բնավորության գծերով։ Ինչպե՞ս են իմ հարաբերությունները կյանքի հետ ամեն օր, ամեն ժամ: Էկզիստենցիալ հոգեթերապևտ Ալֆրիդ Լենգլետը մեզ հետ կիսում է ամենախոր զգացումը` կյանքի սերը:

2017 թվականին Ալֆրիդ Լենգլետը Մոսկվայում դասախոսություն կարդաց «Ի՞նչն է մեր կյանքը արժեքավոր դարձնում. Արժեքների, զգացմունքների և հարաբերությունների կարևորությունը կյանքի սերը դաստիարակելու համար»: Ահա դրա ամենահետաքրքիր քաղվածքները:

1. Մենք ձևավորում ենք մեր կյանքը

Այս առաջադրանքը յուրաքանչյուրիս առջեւ է։ Մեզ է վստահված կյանքը, մենք պատասխանատու ենք դրա համար։ Մենք ինքներս մեզ անընդհատ հարց ենք տալիս՝ ի՞նչ եմ անելու իմ կյանքի հետ։ Գնա՞մ դասախոսության, երեկոն կանցկացնե՞մ հեռուստացույցի առջև, կհանդիպե՞մ ընկերներիս։

Մեծ չափով մեզնից է կախված՝ լավ կլինի՞ մեր կյանքը, թե՞ ոչ։ Կյանքը հաջողվում է միայն այն դեպքում, եթե մենք սիրում ենք այն: Մեզ պետք է դրական հարաբերություններ կյանքի հետ, այլապես կկորցնենք այն:

2. Ի՞նչ կփոխեր մեկ միլիոնը:

Կյանքը, որը մենք ապրում ենք, երբեք կատարյալ չի լինի: Մենք միշտ ավելի լավ բան ենք պատկերացնելու։ Բայց արդյո՞ք իսկապես ավելի լավ կլինի, եթե մենք ունենանք մեկ միլիոն դոլար: Մենք կարող ենք այդպես մտածել։

Բայց ի՞նչ կփոխեր դա։ Այո, ես կարող էի ավելի շատ ճանապարհորդել, բայց ներսում ոչինչ չէր փոխվի։ Ես կարող էի ինձ համար ավելի գեղեցիկ հագուստ գնել, բայց կբարելավե՞ն իմ հարաբերությունները ծնողներիս հետ: Եվ մեզ պետք են այդ հարաբերությունները, դրանք ձևավորում են մեզ, ազդում մեզ վրա:

Առանց լավ հարաբերությունների մենք լավ կյանք չենք ունենա։

Մենք կարող ենք մահճակալ գնել, բայց ոչ քնել: Մենք կարող ենք գնել սեքս, բայց ոչ սեր. Եվ այն ամենը, ինչ կյանքում իսկապես կարևոր է, հնարավոր չէ գնել:

3. Ինչպես զգալ առօրյայի արժեքը

Կարո՞ղ է կյանքը լավ լինել ամենասովորական օրը: Զգայունության, գիտակցության խնդիր է:

Այսօր առավոտյան ես տաք ցնցուղ ընդունեցի: Հրաշալի չէ՞ լոգանք ընդունելը, տաք ջրի հոսքը զգալը։ Նախաճաշին սուրճ էի խմում։ Ամբողջ օրվա ընթացքում ես ստիպված չէի տառապել սովից։ Ես քայլում եմ, շնչում եմ, առողջ եմ։

Շատ տարրեր իմ կյանքի արժեքն են տալիս: Բայց դա, որպես կանոն, գիտակցում ենք միայն դրանք կորցնելուց հետո։ Ընկերս արդեն վեց ամիս է, ինչ ապրում է Քենիայում: Ասում է, որ այնտեղ է իմացել տաք ցնցուղի արժեքը։

Բայց մեր ուժերի սահմաններում է ուշադրություն դարձնել այն ամենին, ինչ արժեքավոր է, ինչը մեր կյանքն ավելի լավն է դարձնում, ավելի զգույշ վարվել դրանով: Կանգնիր և ինքդ քեզ ասա՝ հիմա ես լոգանք եմ ընդունելու։ Իսկ լոգանք ընդունելիս ուշադրություն դարձրեք ձեր զգացմունքներին։

4. Երբ ինձ համար ավելի հեշտ է «այո» ասել կյանքին

Արժեքներն այն են, որոնք ամրապնդում են կյանքի հետ իմ հիմնարար հարաբերությունները, նպաստում դրան: Եթե ​​ես ինչ-որ բան զգում եմ որպես արժեք, ինձ համար ավելի հեշտ է «այո» ասել կյանքին:

Արժեքները կարող են լինել և՛ փոքր բաներ, և՛ ինչ-որ մեծ բան: Հավատացյալների համար ամենամեծ արժեքը Աստված է:

Արժեքները մեզ զորացնում են։ Ուստի մենք պետք է արժեք փնտրենք այն ամենի մեջ, ինչ անում ենք և այն ամենում, ինչ մեզ շրջապատում է: Ի՞նչն է սրա մեջ, որ սնուցում է մեր կյանքը:

5. Զոհաբերելով՝ խախտում ենք համաչափությունը

Շատերն ինչ-որ բան են անում հանուն ուրիշների, հրաժարվում են ինչ-որ բանից, զոհաբերում են իրենց՝ հանուն երեխաների, ընկերոջ, ծնողների, գործընկերոջ:

Բայց միայն զուգընկերոջ համար ուտելիք եփելը, սեքսով զբաղվելը չարժե, դա քեզ նույնպես պետք է հաճույք պատճառի և օգուտ քաղի, այլապես արժեքի կորուստ կա։ Սա եսասիրություն չէ, այլ արժեքների համաչափություն։

Ծնողներն իրենց կյանքը զոհում են հանուն իրենց երեխաների. նրանք հրաժարվում են արձակուրդից՝ տուն կառուցելու համար, որպեսզի երեխաները կարողանան ճանապարհորդել: Բայց հետո կհանդիմանեն երեխաներին. «Մենք ամեն ինչ արել ենք ձեզ համար, իսկ դուք այնքան անշնորհակալ եք»։ Փաստորեն ասում են. «Վճարիր հաշիվը։ Եղեք շնորհակալ և ինչ-որ բան արեք ինձ համար»:

Այնուամենայնիվ, եթե կա ճնշում, արժեքը կորչում է:

Ուրախություն զգալով, որ հանուն երեխաների կարող ենք ինչ-որ բանից հրաժարվել, մենք զգում ենք մեր սեփական արարքի արժեքը: Բայց եթե նման զգացողություն չկա, մենք դատարկ ենք զգում, իսկ հետո երախտագիտության կարիք կա։

6. Արժեքավորը մագնիսի պես է

Արժեքները գրավում են, մեզ հուշում են: Ես ուզում եմ գնալ այնտեղ, ես ուզում եմ կարդալ այս գիրքը, ես ուզում եմ ուտել այս տորթը, ես ուզում եմ տեսնել իմ ընկերներին:

Ինքներդ ձեզ հարց տվեք՝ ի՞նչն է ինձ այս պահին գրավում: Ո՞ւր է տանում ինձ հիմա: Ո՞ւր է ինձ տանում այս մագնիսական ուժը: Եթե ​​ինչ-որ բանից կամ մեկից երկար եմ բաժանվել, կարոտ է առաջանում, սկսում եմ կրկնություն ուզել։

Եթե ​​դա մեզ համար արժեք է, մենք պատրաստակամորեն նորից ու նորից գնում ենք ֆիթնես ակումբ, հանդիպում ընկերոջ հետ, մնում ենք հարաբերությունների մեջ: Եթե ​​ինչ-որ մեկի հետ հարաբերությունները արժեքավոր են, մենք ցանկանում ենք շարունակություն, ապագա, հեռանկար:

7. Զգացմունքներն ամենակարեւորն են

Երբ ես զգացմունքներ ունեմ, նշանակում է, որ ինձ ինչ-որ բան է հուզում, իմ կյանքի ուժը, ինչ-որ մեկի կամ ինչ-որ բանի շնորհիվ, շարժման մեջ է մտել։

Ինձ հուզում է Չայկովսկու կամ Մոցարտի երաժշտությունը, երեխայիս դեմքը, նրա աչքերը։ Ինչ-որ բան է կատարվում մեր միջև։

Ինչպիսի՞ն կլիներ իմ կյանքը, եթե այս ամենից ոչ մեկը չլիներ: Խեղճ, սառը, գործարար:

Այդ իսկ պատճառով, եթե մենք սիրահարված ենք, մեզ կենդանի ենք զգում։ Կյանքը եռում է, եռում է մեր մեջ։

8. Կյանքը տեղի է ունենում հարաբերություններում, այլապես այն գոյություն չունի։

Հարաբերություններ հաստատելու համար պետք է ցանկանալ մտերմություն, պատրաստ լինել զգալ դիմացինին, հուզվել նրանից։

Հարաբերությունների մեջ մտնելով՝ ես ինձ հասանելի եմ դարձնում ուրիշին՝ կամուրջ նետելով նրա վրա։ Այս կամրջի վրա մենք գնում ենք միմյանց: Երբ ես հարաբերություններ եմ հաստատում, ես արդեն ենթադրություն ունեմ այն ​​արժեքի մասին, որը դուք ներկայացնում եք:

Եթե ​​ես անուշադիր լինեմ ուրիշների հանդեպ, կարող եմ կորցնել նրանց հետ իմ հարաբերությունների հիմնարար արժեքը:

9. Ես կարող եմ օտար դառնալ ինձ համար

Կարևոր է զգալ ինքներդ ձեզ ողջ օրվա ընթացքում, ինքներդ ձեզ նորից ու նորից տալ հարցը՝ ինչպե՞ս եմ ես հիմա զգում: Ինչպե՞ս եմ ես ինձ զգում: Ի՞նչ զգացումներ են առաջանում, երբ ես ուրիշների հետ եմ:

Եթե ​​ես ինքս ինձ հետ հարաբերություններ չհաստատեմ, ապա մասամբ կկորցնեմ ինքս ինձ, կդառնամ ինձ համար օտար։

Ուրիշների հետ հարաբերությունները կարող են լավ լինել միայն այն դեպքում, եթե ինքն իր հետ հարաբերություններում ամեն ինչ կարգին է։

10. Ես սիրում եմ ապրել?

Ես ապրում եմ, ինչը նշանակում է, որ ես մեծանում եմ, հասունանում եմ, ինչ-որ փորձ եմ ապրում: Զգացողություններ ունեմ՝ գեղեցիկ, ցավոտ։ Մտքեր ունեմ, օրվա ընթացքում ինչ-որ բանով եմ զբաղված, կյանքս ապահովելու կարիք ունեմ։

Ես ապրել եմ մի քանի տարի։ Ես սիրում եմ ապրել? Ինչ-որ լավ բան կա՞ իմ կյանքում: Իսկ գուցե ծանր է, տանջանքո՞վ լիքը։ Ամենայն հավանականությամբ, գոնե ժամանակ առ ժամանակ այդպես է։ Բայց ընդհանուր առմամբ ես անձամբ ուրախ եմ, որ ապրում եմ։ Զգում եմ, որ կյանքն ինձ հուզում է, ինչ-որ ռեզոնանս, շարժում կա, ուրախ եմ սրա համար։

Իմ կյանքը կատարյալ չէ, բայց դեռ լավ է: Սուրճը համեղ է, ցնցուղը՝ հաճելի, իսկ շրջապատում կան մարդիկ, ում ես սիրում եմ և սիրում եմ ինձ։

Թողնել գրառում